Contradiction - Paul vs Peter -

ANG UNANG PAPA SA ROMA

Panimula:

Itinuturo ng Simbahang Katoliko na si Pedro, na hinirang mismo ni Jesucristo, ang kauna-unahang Papa — ang itinalagang pinuno ng unang pamayanang Kristiyano. Ayon sa turo, si Pedro ay kumilos sa kabuuan ng kapangyarihan ng Espiritu Santo, at dapat sana’y hindi na siya kinuwestyon ng sinuman sa pananampalataya. 

Ngunit isang nakakagulat at hindi mapagkakailang ulat ang mababasa sa Bagong Tipan: hayagang sinopla ni Pablo si Pedro (Galacia 2:11). Paano mangyayari ito kung tunay ngang si Pedro ay may pinakamataas na awtoridad at gabay ng Espiritu? Ano ang ipinapakita ng insidenteng ito sa tunay na kalagayan ng pamumuno sa unang Iglesia?

At higit sa lahat, anong papel ang ginampanan ni Pablo sa pagbaling ng pananampalataya sa isang direksiyong malayo sa itinuro ng ating Panginoon?

Tuklasin natin — nang walang takot — ang mga kasagutan.

Contradictions Between Paul and Jesus

 

What if the foundation of modern Christianity is built on a voice Jesus never authorized? As we examine the words of Jesus and compare them to Paul’s letters, the contrast is glaring, and the implications are profound. This is not just a theological difference. It’s a matter of truth versus distortion.

Contradictions between Paul and Jesus

The contradictions between Paul’s and Jesus' teachings are undeniable and deeply significant. While Jesus preached obedience to God’s commandments, righteousness through works, and the necessity of following the law, Paul introduced a doctrine centered on salvation by faith alone, the abolition of the law, and a new theology that often opposes Jesus’ words.

MGA KOLEKSIYON NG DAGDAG-BAWAS NI PABLO - Part 2 of 3

MGA PANANALANSANG NI PABLO KAY JESUS

Paul vs. Jesus

Madiing wika ni Jesus; ang Kautusan ay namamalagi sa kaganapan ng buhay na walang hanggan sa kanino mang kaluluwa. Sa kabila ng nagtutumibay na pahayag niyang iyan ay tila walang anomang ipinamalita nitong si Pablo, na ang nabanggit na kautusan ay hindi gaya ng pinatototohanan ng sariling bibig ng Cristo.

Bago nga natin suungin ang pagpalaot sa makontrobersiyal na usaping iyan ay bigyan nga muna natin ng kaukulan at hustong tanglaw, kung sino at kaninong aral pangkabanalan ang sa katuwiran ng kaisaisang Dios ng langit ay matuwid nating pakinggan at sundin.

SAN PABLO, ISRAELITA NGA BA?

Courtesy of Google Images

PAUNANG SALITA:

Layunin namin na maglahad lamang ng mga aral pangkabanalan na masaganang dumaloy mula sa bibig ng panginoong Jesucristo at ng mga tulad niyang banal ng Dios. Kailan ma’y hindi namin hinangad na atakihin, sirain, ni gibain man ang pinaninindiganang doktrinang pangrelihiyon ng sinoman. Gayon din namang nais naming liwanagin na wala kaming anomang laban o paghihimagsik sa mga panulat nitong si Saulo (Pablo) ng Tarsus. 

Kung siya man ang hayagang sentro ng usapin sa artikulong ito ay tanda lamang iyon, na ang itinuturo niyang aral (evangelio ng di-pagtutuli) ay may lantarang pagsalungat at pagpapawalang kabuluhan sa katuwiran ng Dios (Katuruang Cristo) na ipinangaral ni Jesus at ng iba pang tunay na banal. 

Sa halos hindi mabilang na denominasyon nitong Cristianismo ni Pablo ay ganap ang pagkilala sa kaniya bilang isang tunay na Israelita. Ito’y dahil sa may diin niyang pahayag sa ilang sulat na kaniyang ipinaabot sa mga taga Roma at Corinto.

Na sinasabi,

ANG TUNAY NA CRISTO AT ANTICRISTO

Ang “ANTI,” at "VICAR" ay mga katagang Griego na ang pangunahing kahulugan ay “sa halip na” (instead of), o, “kahalili ng” (in place of). Kadalasan, ang ANTI ay ikinakabit sa titulo (Anticristo) nitong si Jesus. Karaniwan tawag sa sinoman na kinakikitaan ng mga huwad na katuruang pangkabanalan, VICAR naman ang gamit na salita ng mga tao na nagsasabing sila'y kahalili ni Jesus (vicar of Christ) dito sa lupa. Gayon ma'y maaari din naman silang lumapat sa ilang sumusunod na pagkakakilanlan.  

    1.      Maaaring siya yaong  nagtataglay ng pangalang “Anticristo.” (666)

    2.      Maaaring siya yaong tao na inaari ang pagiging Cristo (false Christ).

   3.     Maaaring huwad na Cristo, na itinatanyag ng marami, bilang kapalit, o kahalili ng tunay na Jesus (vicar of Christ).

 4.      Maaaring siya yaong nagsasabing angkin niya ang kapangyarihan (awtoridad) na mangaral at isagawa ang gawain ng tunay na Cristo.

5.      Maaaring siya  yaong pinasisinungalingan at pinipilipit ang mga salita ng Dios na iniluwal ng sariling bibig ni Jesus.

6.   Maaari ding tumukoy sa isang relihiyon na may pilipit na anyo ng katuruang pangkabanalan. Gumagamit ng Biblia at pangalan ni Jesus sa layuning ipakilala ang mga aral na laban sa mga salita (evangelio ng kaharian) na mismo ay nangagsilabas mula sa sariling bibig ni Jesus.

KAHALAGAHAN NG KAUTUSAN KAY JESUS

Sa kasagsagan ng mga kapanahunang nagsipagdaan sa kasaysayan ng mga anak ni Israel ay tiniyak ng kaisaisang Dios ang kaligtasan nila na naging masunurin sa natatangi niyang kalooban. Kaya sa kahustuhan ng kapanahunan ay ibinaba niya sa pamamagitan ni Moises ang mga kautusan ng pagibig sa Dios, at ang mga kautusan ng pagibig sa kapawa, na walang iba kundi ang sampung (10) utos na nasusulat sa tapyas ng mga bato.

Ang buong sangbahayan ni Israel na noo’y lubos na sumasa-ilalim sa pagkaalipin nitong Paraon ng Egipto ay idinaing sa kaisaisang Dios ang kaawa-awa nilang kalagayan sa panahon nilang yaon. Kaya naman sila ay pinaparoonan kay Moises at Aaron, upang sila’y palayain mula sa malaon na nilang pagkaalipin. Sa madaling salita ay nangyari ang pagpapalaya sa kanila sa kabila ng hindi kakaunting ulit na pagmamatigas ng puso ng Paraon.

Ayon nga sa kalooban ng kaisaisang Dios ay naganap ang pangkalahatang paglayang yaon ng mga anak ni Israel mula sa malaong pagkaalipin. Ano pa’t hindi nagtapos doon ang nabanggit na pagsagip, sapagka’t muli ay nakamit nila ang isa pang pagpapalaya sa pangalawang pagkakataon. Ito’y nang pagkalooban sila ng sampung (10) kautusan na tinanggap ni Moises sa taluktok ng bundok Sinai.

HUWAD NA JESUCRISTO

 Sa kalipunan ng mga tao maging noong simula hanggang sa kasalukuyang panahon na ating pinagdaraanan, ay nagkakaroon ng saysay ang mga bagay alinsunod sa mga naging pahayag ng sinomang doo’y may ganap na kaugnayan. Kahi man sila’y mga saksi lamang sa anomang kaganapan. Sa kay lawak na larangan ng pananaliksik matapos ang isang masusi at maingat na pag-aaral at hindi kakaunting eksperimento ay nagbubunga ng kaliwanagan, o kung hindi ma’y bahagyang nalalahad ang dati ay mga kubling bagay.

Ang gayong mga gawa ay binubuo ng isang  pangkat ng mga dalubhasa na may kanikaniyang kabihasnan sa iba’t ibang sangay ng mga bagay na tumutugon sa larangang hinihimay ang kasarinlan at kabuoan. Narito ang pamunuan at mga tauhan na natatanging saksi sa mga bagay na may lubos na kinalaman sa gawain nilang yaon.

SARO NG KABANALAN (Holy Grail)

DEUT 18 :

18  Aking palilitawin sa kanila ang isang PROPETA sa gitna ng kanilang mga kapatid, na gaya mo; at AKING ILALAGAY ANG AKING MGA SALITA SA BIBIG NIYA, at KANIYANG SASALITAIN SA KANILA ANG LAHAT NG AKING IUUTOS SA KANIYA. (Amos 3:7)

EXO 4 :

12  Ngayon nga’y yumaon ka, at AKO’Y SASAIYONG BIBIG, AT ITUTURO KO SA IYO KUNG ANO ANG IYONG SASALITAIN.

JER 1 :

9  Nang magkagayo’y iniunat ng Panginoon ang kaniyang kamay, at hinipo ang aking bibig; at sinabi sa akin ng Panginoon, Narito, INILALAGAY KO ANG AKING MGA SALITA SA IYONG BIBIG.