Ang Ama na nasa Langit

 

Courtesy of Google Images

Noon pa mang una ay isa ng malaking usapin ang tungkol sa kaisisang Dios na nasa langit. Ama ang nakaugaliang itawag ng marami sa Kaniya, at pinaniniwalaan nilang nag-iisa lamang ang Kaniyang Anak, at siya ay walang iba, kundi itong si Jesus ng Nazaret. Isa lamang iyan sa hindi kakaunting palapalagay ng mga tao hinggil sa likas niyang kalagayan.

May nagsasabi din na siya ay "hindi anak ng Dios na Dios," kundi "anak lamang ng tao na tao." Ano pa't giit ng iba ay "hindi anak ng Ama itong si Jesus, kundi siya mismo ang Ama," sapagka't nasusulat na siya at ang Ama ay iisa. Ang iba naman ay nagsasabi na siya ay "tao at Dios," dahil sa pahiwatig umano ng kasulatan na siya ay "Dios na nagkatawang tao."

Ang mga argumentong iyan ay walang katapusan na pinagbabangayan ng marami noon pa mang una hanggang sa kasalukuyan nating panahon. Gayon man, kung bibigyan lamang ng pagkakataon ang Katuruang Cristo na liwanagin ang hindi matapostapos na isyung iyan ay hindi magiging mahirap sa atin, na maunawaan ng lubos ang katotohanan tungkol diyan.

Ang Katuruang Cristo, palibhasa'y mga sagradong aral (evangelio ng kaharian) na masigla at may galak sa puso na ipinangaral ng sarili niyang bibig ay taglay ang mga presisyon at eksaktong paglilinaw sa mga magugulong isyu na gaya niyan. 

Huwag nga lamang iyan lalakipan ng ibang evangelio (evangelio ng di pagtutuli) ay may katiyakan, na kasusumpungan ng mga katuwiran na sinasang-ayunang lubos ng katotohanang sumasa Dios ng langit.

Gawin naman natin ngayon na alisin sa eksena ang panggulong ibang evangelio nitong si Pablo, at subukan naman natin na bigyang pagpapahalaga ang Katuruang Cristo, na kay laon ng niwawalang kabuluhan ng marami. Kaya ngayo'y tingnan natin, kung ano ang kalalabasan ng mga salita na mismo ay iniluwal ng sariling bibig ni Jesus hinggil sa usapin na may kinalaman dito.

ANG TAO AY MAY KALULUWA

Sa panahon nating ito'y maituturing na higit ang bilang ng mga tao na hindi pa nauunawaan ng lubusan ang pinakamahahalagang bahagi na bumubuo sa kaniyang pagkatao. Madalas ay napapagkamalian ng marami na ang kaluluwa at Espiritu ay iisa lamang at walang anumang pagkakaiba sa kalikasan ng isa't isa. Ang ilan nga ay nagsasabi na sila ay physical body lang dahil sa hindi naman daw nila nakikita at nadarama ang pagkakaroon nila ng kaluluwa (soul) at espiritu (spirit.) Kaya naman mahalaga sa sinoman na higit sa lahat ay magkaroon ng sapat na pagkakilala sa mga prinsipal na bahagi ng kaniyang sarili bilang isang tao. Iyan ang sa ngayon ay lalapatan namin ng kaukulang tanglaw ayon sa matuwid ng mga katiwatiwalang katunayang biblikal.

Nasusulat, na ang kalagayang tao ay isang kabuoan na sinasangkapan ng tatlong (3) bahagi – ang katawang lupa (physical body), ang kaluluwa (soul), at ang Espiritu ng buhay (spirit of life). Ang kaluluwa sa kabuoang ito ay buhay (living), palibhasa’y taglay niya ang Espiritu ng buhay. Sila ay hindi magkakatulad sa likas nilang kalagayan, gayon ma’y nabibilang sa isang napakahalagang layunin ng nabanggit na kabuoan.

CRISTIANO NG DIOS

Jesus preaching the Gospel of the Kingdom

Ang usapin bang tumutukoy dito ay kailangan pang pag-aksayahan ng ating panahon, gayong talastas ng marami na ang katawagang Cristiano ay inaari ng hindi kakaunting samahang pangrelihiyon sa apat (4) na direksiyon ng ating mundo. Gayon pa man ay ilan kaya sa lubhang karamihan ang nakaka-unawa sa tunay na kahulugan ng salitang iyon, at gaano karami ang bilang ng mga may ganap na pagkabatid sa tunay na aral at katuruang nilalaman ng Cristianismo?

Mashiyach sa wikang Hebreo ang katagang Cristo. Christ o Messiah sa Ingles, Christus sa Italya, Khristos sa Griego, at Cristo sa ating wika. Ang nag-iisang ibig sabihin nito ay “pinahiran,” at katagang nagpapahayag ng banal na kalagayang lubos na kinikilala ng Dios. Mabibigyang diin na ito’y isang katawagan na naglalahad ng pagiging masunurin ng isang tao sa mga kautusan, palatuntunan, at kahatulan ng kaisaisa nating Ama na nasa langit.

Ang sinoman sa makatuwid na masigla at bukal sa puso na nagsasabuhay ng kabanalan na masusumpungan sa isang itinuturing na Cristo ay maaaring matawag na isang Cristiano. Ginagawa niya ang mga bagay na isinasabuhay ng nagtataglay ng gayong natatanging sagradong kalagayan. Ang pagkilala sa estado niyang iyan ay naaayon sa mga katunayan na binibigyang diin ng sina-unang (Masoteric Texts) balumbon ng mga banal na kasulatan.