Si Juan ay
nangaral ng mga katuwiran ng Dios sa
ilang. Ang marami sa nangakarinig ng salita
ay napagkilala ang mga nagawa nilang paghihimagsik sa kalooban ng kaisaisang Dios. Sapat upang sila’y taos
pusong magsipagsisi ng kanilang mga kasalanan. Dahil dito ay iginawad ni Juan sa kanila ang simbulo ng pagsisising
iyon, na dili iba kundi ang saglit na paglulubog ng kanilang buong katawan at
ulo sa tubig ng ilog Jordan.
Tubig ang elemento na naglilinis sa dungis ng mga nilalang
sa mumunting bahaging ito ng demensiyong materiya. Ano pa’t ang masigla at may
galak sa pusong pagtalima sa natatanging kalooban
ng Dios (kautusan) ang siyang naglilinis ng mga kasalanan. Ang tubig
pagdating sa kasalanan ay isang simbulo lamang at katotohanan na hindi ito ang
lumilinis sa dungis ninoman, kundi ang pakikipag-isa sa mga salita (kautusan) ng kaisaisa nating Ama na nasa langit.
Tinawag ni Juan
na bautismo sa pagsisisi ng kasalanan
ang gawaing nabanggit sa kapanahunan niyang iyon. Bagaman ang buong katawan at
ulo ang inilubog sa tubig ay hindi nito nilinis ang kasalanan, bagkus ay ang
labas ng katawan lamang. Gayon man, ito’y nagpakita ng isang napakatibay na
tanda, na ang kasalanan sa pamamagitan ng pagsisisi ay nahugasan at nalinis ng
mga salita ng Dios na tumimo sa puso
at tumatak sa kaisipan ninoman. Bakit? Sapagka’t pinatatawad ng ating Ama ang sinoman na taos sa puso ang
pagsisisi sa kaniyang kasalanan.
