May madiing pahayag ang karamihan hinggil sa mga salita na nasusulat sa bibliya. Ang lahat anila ng nilalaman nito ay inspirado ng Espiritu Santo. Dahil diyan ay pinaniniwalaan ng marami, na ang buong nilalaman ng aklat na iyan ay lumalapat sa katotohanan at tinitindigan ng marami na pawang mga aral ng Dios. Iyan sa makatuwid anila ay tagapaglunsad ng sinoman sa dakilang larangan na tumutukoy ng ganap sa tunay na kabanalan.
Datapuwa't ang pananaw na iyan ay ayon lamang sa mga sali't saling sabi ng mga tao, na kailan man ay hindi napatotohanan ng nakakarami. Kahi man nandiyan ang presensiya ng banal na kasulatan (bibliya) ay iilan lamang ang matiyagang gumugol ng mahalaga nilang panahon, upang saliksikin sa aklat na iyan ang katotohanan hinggil sa makontrobersiyal na usaping ito.
Totoo nga kaya na katotohanan at pawang katotohanan lamang ang nasusulat sa bibliya, partikular ang tinatawag na bagong tipan nito. Palibhasa'y pinaniniwalaan na ang laman nito ay pawang mga salita ng Dios.
Kaugnay niyan ay simulan nating saliksikin ang kasulatan (bagong tipan) at ating patunayan bilang isang katanggaptanggap na halimbawa, kung ito bagang si Pablo ay totoo nga kaya na Apostol ng Cristo, o hindi. Talaga naman kasing nakakapagduda ang turo ng taong ito. Iyan ay dahil walang sinoman sa kasulatan na sa kaniya ay tumawag na "Apostol," kundi ang kaniyang sarili lamang.