Lighting of Easter Candles |
Ang salitang “Easter” (Paskua ng Pagkabuhay) ay nag-ugat sa sinaunang relihiyong politeyismo (pagsamba sa maraming dios ng mga pagano), na sinasang-ayunang lubos at binibigyang diin ng lahat ng mga iskolar. Ang salitang nabanggit ay hindi kailan man ginamit sa orihinal na kasulatan (Scriptures), at saan ma’y hindi nagkaroon ng kaugnayan sa anomang minamatuwid ng mga balumbon ng banal na kasulatan (biblia). Dahil dito ay tama lamang na gamitin ang terminong “Resurrection Sunday” (Linggo ng muling pagkabuhay) kay sa “Easter” (Paskua ng pagkabuhay), kung tinutukoy ang taunang pag-aalaala ng mga Kristiano sa pagkabuhay na muli ng Cristo.
Eastre (Semiramis) |
Ang
bahang ito’y isang tuwirang kagalitan ng
Dios na inihusga Niya sa
sangkatauhan matapos na ang kasamaan ay mamayani sa kanila, at ang lahat ng tao
ay kinasumpungan ng di pagsang-ayon at di pagtalima sa kalooban ng Dios. Binabanggit ng kasulatan (biblia) na ang kabuktutan ng
mga tao ay lubhang lumaganap sa buong kalupaan, at lahat ng mithiin ng kanilang
puso ay pawang sa patuloy na pagsasabuhay ng kasamaan lamang (Genesis 6:5, NKJV). Dahil dito ay hindi mahirap isipin na ang
buhay ay halos hindi kayang tiisin sa kasagsagan ng panahong ito ng kasaysayan.
Gayon ma’y pinagkalooban ng Dios ang
sangkatauhan ng isa pang pagkakataon, at ito’y sa pamamagitan ng pagbibigay
lingap sa isang matuwid na tao (Noah)
at sa pito (7) niyang kaanak.
Nimrod |
Nang si Nimrod ay namatay, ang asawa niyang si Reyna Semiramis ay kaagad siyang ipinahayag na isang dios araw (sun god). Sa iba’t ibang
kultura sa paglipas ng panahon ay naging kilala bilang si Baal, ang Dakilang Nagbibigay Buhay (the Great Life Giver), Dios ng
Apoy (the god of fire), Baalim, Bel, Molech, at iba pa.
Tammuz |
Sa mahihikling kuwento ng mga misteryosong
kulto (mystery cults), ang kanilang tagapagligtas
(savior) na si Tammuz, ay sinasamba bilang dios lakip ang iba’t ibang rituwal sa panahon ng tagsibul
(spring season). Ayon pa, matapos na siya’y mapaslang ng baboy ramo ay
naparoon sa daigdig ng mga patay
(underworld). Nguni’t sa malabis na panaghoy ng nagdadalamhati niyang ina
ay pinaniniwalaang nabuhay siyang muli kasabay ng muling pagtubo ng mga halaman
sa tagsibul (Spring). Taun-taon, ang pista ng tagsibul (spring festival) ay
masiglang nagsasalarawan ng umano’y resurrection ni Tammuz mula sa daigdig ng
mga patay.
Mula sa lubhang malayong kapanahunan ay pinaniniwalaan ng mga nagsisipagtaguyod ng napaka mapanganib na larangan nitong kulto ng occult (lihim na karunungan), na itong si Jesus ay reinkarnasyon ni Tammuz. Ito'y dahil sa napakalapit na pagkakatulad sa likas na paraan ng kanilang kapanganakan, at ng pagiging dios araw (sun god) nilang dalawa - ang pagkabuhay na muli at iba pang mahalagang detalye ng layunin (tagapagligtas o savior) sa dinaanan nilang buhay. Ano pa't kung itong si Tammuz ang reinkarnasyon ni Nimrod, samantalang si Jesus ang reinkarnasyon ni Tamuz - sa makatuwid ay pinalalabas ng sina-unang kalipunang occult, na ang tatlo (Nimrod, Tamuz, at Jesus) ay iisang kaluluwa lamang na nagpalipat-lipat sa iba't ibang katawang pisikal. Gayon man ang pilipit na pananaw hinggil sa pag-iral ng reinkarnasyon ay hindi kailan man sinang-ayunan ng katotohanan na masusupungan sa mga balumbon ng Tanakh (Canon of the Hebrew Bible).
Mula sa lubhang malayong kapanahunan ay pinaniniwalaan ng mga nagsisipagtaguyod ng napaka mapanganib na larangan nitong kulto ng occult (lihim na karunungan), na itong si Jesus ay reinkarnasyon ni Tammuz. Ito'y dahil sa napakalapit na pagkakatulad sa likas na paraan ng kanilang kapanganakan, at ng pagiging dios araw (sun god) nilang dalawa - ang pagkabuhay na muli at iba pang mahalagang detalye ng layunin (tagapagligtas o savior) sa dinaanan nilang buhay. Ano pa't kung itong si Tammuz ang reinkarnasyon ni Nimrod, samantalang si Jesus ang reinkarnasyon ni Tamuz - sa makatuwid ay pinalalabas ng sina-unang kalipunang occult, na ang tatlo (Nimrod, Tamuz, at Jesus) ay iisang kaluluwa lamang na nagpalipat-lipat sa iba't ibang katawang pisikal. Gayon man ang pilipit na pananaw hinggil sa pag-iral ng reinkarnasyon ay hindi kailan man sinang-ayunan ng katotohanan na masusupungan sa mga balumbon ng Tanakh (Canon of the Hebrew Bible).
Samantala, ang nakapangingilabot na huwad
na relihiyon ng Babylon ay lumago lakip ang pagsasabuhay ng pagsamba sa araw at buwan, kaparian, astrologio, malademoniong pagsamba, pagsamba sa mga bituin na iniuugnay sa mga diosdiosan, idolatriya,
misteryosong rituwal, human sacrifice at marami pang ibang karumaldumal na kaugalian.
Tower of Babel |
Hayag sa Dios na ang sangkatauhan sa madaling panahon ay lulunsad sa antas
ng labis na kasamaan, na sa nakaraan ay siyang nagtulak sa Kaniya upang paratingin ang malaking baha sa buong mundo. Sa kapakanan ng sangkatauhan, kailangang ang Dios ay may magawang bagay para pabagalin
at biguin ang kapisanan nitong mundo ng kasamaan, na isang lubhang malupit na
pamahalaan.
Minarapat ng Dios na bigyan ng pagkalito ang kanilang wika, nang sa gayo’y hindi
sila magkaunawaan sa isa’t isa (Gen11:7). Ito’y humantong sa pagkakabahabahagi ng dati ay kabuoan na
nagsasalita ng iisang wika lamang, kasunod nito'y nilisan nila ang Tore ng Babel. Karamihan sa mga taong ito’y lumisang kalakip sa
kanilang mga sarili ang relihiyon na nagtuturo ng pagsamba at paglilingkod sa dios–araw (Sun-god). Patuloy silang
sumamba sa mga bituin at isinabuhay ang lahat ng di makadios na rituwal sa
kanilang relihiyon. Marami din sa kanila ang nagsigawa ng mga pyramid na
kawangis ng Tore ng Babel bilang
bahagi ng misteryoso nilang relihiyon. Sa panahon nating ito ay matatagpuan pa
rin ang labi ng mga ito sa Iraq, South
America, Central America, Egypt, at Burma.
Tower of Babel |
Si Herodotus na isang Griegong historian ay sinaksihan ang nabanggit na misteryosong relihiyon at ang hindi kakaunting mga rituwal nito sa iba’t ibang bansa, at binanggit niya kung papaano ang Babylon ang naging kaunaunahang pinagmulan nitong sistemang idolatriya. Sa makatuwid ay sa lugarin ng Babylonia ang orihinal na pinanggalingan ng idolatriya, na noon at hanggang sa kasalukuyang panahon ay isang karumaldumal na sistema sa larangan ng relihiyon. Ang kasuklamsuklam na idolatriya ay maipasisiyang pinakauna sa mga sistemang relihiyon. Halos lahat ng di makadios na mga gawa gaya ng idolatriya ay nagsimula sa Babel, at ang mga ito’y mula sa kagagawan ni Reyna Semiramis (Queen Semiramis), na siyang umano’y Inang diosa, o reyna ng langit (Jer 7:18, Jer 44:17-25) at ni Nimrod na kaniyang asawa.
Samantalang ang mga tao ng Babel sa kanikanilang wika ay patuloy na
nagsisikalat sa maraming lupain ay ginamit ang iba’t ibang pangalan ni Nimrod (Tammuz) at Semiramis. Marami ang nagsisitawag sa Inang diosa “Ishtar” na sa una’y sinasambit na “Easter.” Sa ibang mga lupain ay tinatawag siyang Eostre, Astarte, Ostera, at Eastre. Ang ibang pangalan patungkol kay
Semiramis, ang Inang diosa ay kabilang ang: Asawa
ni Baal (Wife of Baal, Ashtaroth o Ashtoreth,
at Reyna ng Langit (Queen of Heaven).
Ang Inang
diosa (reyna ng langit) ng mga pagano ay kadalasang sinasamba bilang diosa ng fertilidad (Goddess of Fertility), o kaya nama’y Inang Kalikasan (Mother Nature) at diosa ng tagsibul (Goddess of Spring) at
pag-ibig seksuwal at pagsilang (sexual
love and birth). Sinasamba din siya ng mga pagano bilang tagapamagitan ng dios sa mga tao (mediator of god to man).
Eastre (Semiramis) |
Maliwanag sa kasaysayan, na ang paganong Romano (Catholic Church) ay
ikinabit ang pangalan ni Jesus sa kaganapan ng Easter, at ang petsa nito sa
panahon ng tagsibul (Spring) ang
siyang tinukoy na araw ng pagkabuhay na muli ni Jesus ng Nazaret. Ang
paggamit ng salitang Easter kakabit
ang pangalan ni Jesus ay isang
maliwanag na katuruang dumaya sa halos lahat ng mga tao sa kalupaan. Ang
sinaunang kaugalian o tradisyon ng mga pagano ay hindi ang muling pagkabuhay ni
Jesus ang ipinagdiriwang, kundi ang
muling pagkabuhay nitong si Tammuz.
Muli, ang lathalaing ito ay isa na
namang pagbubunyag ng napakaliwanag na pandaraya ng paganong Romano sa sangkatauhan. Gaya ni Sol Invictus (pagan sun god) na sa ika-25 ng Disyembre ay ipinanganak, at
sa petsang ito ay ginawa nilang araw ng kapanganakan ni Jesus, palibhasa’y sun god
din naman ang pagkakakilala ng mga paganong
Romano sa kaniya. Dahil dito ay maliwanag na inilalahad ng kasaysayan, na
ang umano’y petsa ng kapanganakan ni Jesus
at ang petsa ng pagkabuhay niyang muli mula sa mga patay ay hindi kailan man
inari ng katotohanan.
Tammuz |
Sol Invictus |
Ang pagdiriwang ng relihiyosong "Holy Days" gaya ng Palm Sunday, Good Friday, Ash Wednesday at Easter ay hindi masusumpungan sa mga pangyayari na naisatitik ng mga lingkod ng Dios (propeta) sa mga balumbon ng mga banal na kasulatan (Tanakh). Ito'y mga likhang katuruan na hinango lamang ng mga pagano sa hindi kakaunting karumaldumal at di makadios nilang kaugalian. Sa kalaunan, ito'y inilakip at itinagni ng mga kapatid nilang Romano sa di kapanipaniwalang doktrinang pangrelihiyon ng Cristianismo ni Pablo.
Dahil dito ay walang anomang sagrado at biblikal na kadahilanan, upang ituring na daan ng kabanalan ang nabanggit na kapistahan ng mga karumaldumal na pagano ng Italiya.
Sabbath lamang alinsunod sa kautusan ng Ama nating nasa langit ang natatanging araw na dapat ipangilin ng lahat, at ito ay araw lamang ng Sabado. Katotohanan na sa araw na iyan ay mangingilin at sasamba sa Dios ang lahat, at kailan ma'y hindi sinang-ayunan ng katotohanan na ang gayon ay gawin sa araw ng Linggo. Kahi man iyan ay itinatayang araw ng pagkabuhay na muli ni Jesus ay hindi nangangahulugan na ang kabanalan ng Sabado (7th day of the week) ay nailipat na sa araw ng Linggo (first day of the week).
Kung ang pag-uusapan ay ang katotohanan na masusumpungan sa balumbon ng mga banal na kasulatan (Tanakh) ay mariing mapapasinungalingan ang hindi kakaunting likhang doktrinang pangrelihiyon ng mga paganong Romano. Ano pa't maipasisiyang mga huwad na katuruan at di maka-Dios na uri ng pamumuhay ang isinasabuhay ng sinoman, kung ang mga iyon ay may paghihimagsik at pagpapawalang kabuluhan sa mga katiwatiwalang katuruang biblikal (Torah, Nevi'm, at Ketuvim).
Patuloy nawa nating kamtin ang masaganang biyaya ng katotohanan, ilaw, pag-ibig, lakas, paggawa, karunungang may unawa, at buhay sa lahat ng sandali na ilalagi natin sa dimensiyong ito ng materia.
Hanggang sa muli, paalam.
Para sa inyong pakikibahagi at suporta sa sagradong gawaing ito. Click here
Maaari din na i-click ang SUPPORT botton sa kaliwang itaas na bahagi ng artikulo.
Kadami talagang error ng religion ng Roma.
TumugonBurahin