SPIRIT POSSESSION

Ancient history, as documented in the sacred Tanakh, clearly reveals that both the Spirit of God and the spirit of the devil have the power to influence people. The devil operates in a way similar to the Holy Spirit, as he is known for being an imitator and is infamous for spinning lies that deceive many into stumbling and destruction.

The Spirit of God, known as the "Holy Spirit," actively selects individuals as instruments of holiness to deliver powerful messages of righteousness to those committed to gaining the favor of the one true God of heaven. This divine mission, filled with the power of the Holy Spirit, is a source of inspiration and connection, even to those He recognizes as good seeds who may have wandered from the straight path of sacred living on earth.

It is clear that, in the context of true sanctification, there is only one definitive source of valid knowledge about possession. It is the Holy Spirit, while the second comes from outer darkness, the hidden realm where evil spirits and the devil reside.

It is evident that, in the context of true sanctification, valid knowledge about possession has only two definitive sources. The first comes from the Holy Spirit, and the second arises from outer darkness, the concealed realm where evil spirits and the devil dwell.

 

HINDI NABAGO KAILAN MAN ANG KAUTUSAN

Mula sa sali't saling sabi, o nitong tradisyonal na doktrinang pangrelihiyon ay tahasang winiwika ng marami, na ang sampung (10) utos ng Dios ay binago na ni Jesus ng Nazaret. Bagay na naging bukang bibig ng karamihan, na tila baga isang may kahustohang paglalahad na lubos ang pagsang-ayon ng katotohanan na sumasa Dios.

Totoo nga kaya ang nakasanayan ng paglalahad na iyan ng marami? Na ang kautusan, kahi man ang mga iyon ay madiing winika ng kaisaisang Dios na nangatatatag magpakailankailan man ay nangyaring nabago at nahalinhan ng dalawang (2) utos na lamang?

Sa akdang ito ay lalapatan ang usaping iyan ng mga nagtutumibay na katunayang biblikal, na saan man at kailan man ay hindi maaaring itanggi, ni pasinungalingan man ng kahit sino sa kalupaan. Mula sa mga katunayang biblikal na iyan ay tatanglawan ang mga dako na kay laon ng nalalambungan ng sukdulang kadiliman. Sa gayo'y lalabas ang tanawin, na binibigyang diin ng katuwirang sumasa Dios. Na ang usaping may kinalaman sa pagbabago ng kautusan ay hindi kailan man sinang-ayunan ng katotohanan na masusumpungan sa balumbon ng mga banal na kasulatan (Tanakh).

Tagapamagitan sa Dios at sa Tao

Courtesy of Google Images

Tayong nangabubuhay sa kalupaan ay nararapat na umasa ng kaligtasan ng kaluluwa at katubusan ng sala mula sa kaisaisang Dios na nasa langit. 

Kaugnay niyan, sa,"Sa mga Hebreo" ay madiing sinabi,

Heb 7 :

25  Dahil dito naman siya'y nakapagliligtas na lubos sa mga nagsisilapit sa Dios sa pamamagitan niya, palibhasa'y laging nabubuhay siya upang MAMAGITAN sa kanila.

Na itong si Jesus ay nakapagliligtas ng lubos sa mga nagsisilapit sa Dios, palibhasa aniya’y laging nabubuhay si Jesus, upang magsilbing tagapamagitan ng Dios sa mga tao.

ANG KAUTUSAN NI MOSES (Torah)

Torah (Five books of Moses)

ANG KAUTUSAN NI MOSES (Torah)

AYON SA ABOT SABI NG BANAL NA ESPIRITU

Sa Tanakh na siyang balumbon ng mga banal na kasulatan ay mababasa ang mga kautusan ni Moises, na sa kapanahunan niyang iyon at hanggang sa kasalukuyang panahon ay masigla at may galak sa puso na tinatalima, itinataguyod, tinatangkilik, at ipinagtatanggol ng mga tunay na banal. Iyan ay dahil sa napakaliwanag na katotohanang naglalahad ng mga pangako ng Dios, na sa katuparan ay maluwalhating nakapaghatid ng hindi kakaunting kaluluwa sa buhay na walang hanggan.

Scrolls of Tanakh

Ang salitang TaNaKh ay isang acronym, na kumakatawan sa tatlong unang letrang katinig (consonant) nito – na tumutukoy sa  Torah (Kautusan, na kilala din bilang limang [5] aklat ni Moses), Nevi’im (Mga Propeta), at Ketuvin (Kasulatan). Ang mga iyan ay ang tatlong dibisyon ng Masoretic text, at iyan ay kilala din sa katawagang “Miqra.” At sa canon ng bibliyang Hebreo ay tinawag naman itong Tanakh

Sa King James na bersiyon ng Tanakh – ang Torah ay isinalin sa tawag na “kautusan (instructions/law),” samantalang ang Nevi’im ay mababasa sa salin na “Propeta (Prophet),” at ang Ketuvin ay tumutukoy ng ganap sa “Kasulatan (scripture).”

Ang tinutukoy sa itaas ay ang pamagat ng mga aklat ng Tanakh na mababasa sa ibaba,

     TANAKH                                                   BOOKS

Torah (Kautusan)          -    Genesis, Exodus, Leviticus, Numbers, Deuteronomy.

Nevi’im (Propeta)         -     Major: Isiah, Jeremiah, Ezekeil.

Minor: Hosea, Joel, Amos, Obadiah, Jonah, Micah,   Nahum, Habakuk, Zephaniah, Haggai, Zachariah, Malachi
Former: Joshua, Judges, Samuel, Kings

Ketuvim(Kasulatan)      -   Wisdom : Psalm, Proverbs, Job.

Scrolls : Song of Songs, Ruth, Lamentations, Ecclesiastes, Esther 

Histories: Daniel, Ezra, Nehemiah, Chronicles.

Sa mga bumalangkas at nagsigawa nitong tinatawag na Bagong Tipan (New Testament) ay naging isang kalihiman ang tungkol sa usaping ito, na may kinalaman sa Torah, Nevi’im at Ketuvim. Sapagka’t iyan ay isinalin nila sa katawagang Kautusan, Propeta, at Kasulatan. Dahil diyan ay hindi naging malinaw sa bumabasa ng nabanggit na aklat ang mga mahahalagang usapin na may ganap na kilaman sa mga iyon.