Mula sa
tradisyong pangrelihiyon partikular ang lubhang malaking kalipunan ng ng mga
Cristiano ni Pablo ay hayag na kaalaman ang umano’y dahilan ng pagkasugo
kay Jesus sa kalupaan. Ito'y sa layuning tubusin ang buong sala ng sangkatauhan.
Ang dakilang hangaring iyan ay tuwirang naglagay kay Jesus sa hindi
mapapantayang katanyagan. Dahilan upang ang marami ay magtumibay sa
kani-kanilang kalooban ang pagtanggap sa kaniya bilang Dios, na kaisaisang
tagapagligtas ng sanglibutan at manunubos ng sala ninoman.
Hindi
lamang iyan, dahil sa siya ay pinaniniwalaan din ng marami na may ganap na
kakayanan at kapamahalaan sa pagpapatawad ng mga kasalanan. Kaya nga ang
lubhang malaking bilang ng mga tao sa mundo ay nailagak sa pangalan niya ang
lubos nilang pagtitiwala. Dahil doon ay sinamba nila siya bilang isang Dios na
totoo at sila’y nagsimulang maghandog ng mga panalangin – hindi lamang sa
katubusan ng sala at kaligtasan ng kaluluwa, kundi na rin sa maraming
pangangailangang pangmateriyal na minimithing makamit ng sinoman sa kalupaan.
Gayon
man, higit sa lahat ay ang mga balumbon ng mga banal na kasulatan (Tanakh)
kabilang ang tinaguriang Bagong Tipan (NT)
ng Bibliya ang siyang may higit na
hurisdiksiyon sa pagpapahayag ng matuwid na sinasang-ayunan ng katotohanan kung ang tungkol diyan ang pag-uusapan. Sa madaling salita ay nasasalalay sa mga
nabanggit na kasulatan ang pagpapahayag ng walang alinlangang katotohanan
hinggil sa usaping iyan.
Dahil
diyan ay papalaot tayo sa kalawakan ng kasaysayang nasusulat at masusi nating sisiyasatin ang mga bagay na may higit na kinalaman sa isyung ito. Upang sa
wakas ay bigyang linaw ang pag-aalinlangan ng marami sa awtentisidad ng
lumalaganap na kaalamang pangkabanalan na tumutukoy dito.