WILL JESUS CHRIST OR PAUL BE FOLLOWED?

 

The path to true holiness is influenced by the figures we believe and follow. Jesus revealed the gospel of the kingdom, which embodies the teachings of Christ, while Paul proclaimed the gospel of uncircumcision, representing his own doctrine. By thoroughly understanding both teachings, we can unlock a deeper and more meaningful awareness of holiness.

In an unexpected event, many mixed up the two teachings mentioned. Because of that, there was great confusion among humanity. Enough so that it started a seemingly endless dispute between Christian denominations. They are like wild animals in the field that prey on each other day and night.

In this context, it demonstrates the profound nature of God's justice that the truth worthy of being embraced, championed, upheld, taught, and lived out has been made clear to everyone. This truth is none other than the teaching of Christ, which deserves our commitment and devotion.

PAANO NALALABAG ANG PANGALAWANG UTOS

Una sa lahat ay hindi kailan man namin nilayon na sirain ang kredibilidad ng sinoman sa aming mga kapatid, ni ibilad man sa kahiyahiyang kalagayan ang aming kapuwa. Bagkus, ang sa amin ay paglalahad lamang ng mga sumusunod na pahayag, kung paano nalalabag ng mga tao ang pangalawang (2) utos ng Ama nating nasa langit. Yamang mayroon mga nangaral hinggil sa kinikilala nilang doktrinang pangrelihiyon. Matuwid nila’y walang masama sa paggamit ng mga larawang inanyuan. 

Taliwas sa paniniwalang ito’y bayaan ninyong saliwan namin ng mga katiwatiwalang katunayang biblikal ang mga sumusunod na paliwanag.

Ang kaisaisang Dios na siyang Ama nating lahat ay nagbaba ng mga kautusan (10 utos) sa kaniyang mga anak sa kalupaan. Ito’y sa layuning itaas ang kalagayan nila mula sa pagiging karaniwan (ordinary) hanggang sa masiglang antas ng tunay na kabanalan (holy). Ano pa’t may mga anak na sadyang ang nalalaman ay paghimagsikan ang sarili nilang Ama, at sa gayo’y pinipilipit nila ang lubhang maliwanag Niyang mga salita na tumutukoy sa kautusan.

Tampok na usapin sa atin ngayo’y ang tungkol sa pangalawang (2) kautusan, gaya ng nasusulat,

SAAN NANGGALING ANG PISTA NG “EASTER”

Lighting of Easter Candles

Taun-taon, tuwing panahon ng tagsibul (Spring) ay ipinagdiriwang ng mga Katoliko ang Mahal na Araw (Holy Week, Holy Days) at ito'y binubuo ng pitong (7) magkakasunod na araw mula Lunes hanggang Linggo. Ang huling araw nito'y tinatawag na Linggo ng muling pagkabuhay ni Jesucristo (Easter Sunday). Ang pistang nabanggit ay karaniwang tumatapat sa buwan ng Marso, kundi nama'y sa buwan ng Abril. Palibhasa, ang mga buwang ito'y sinasakop ng tagsibul (Spring) sa mga bansang may apat (4) na taunang yugto ng panahon. Ang Linggo na siyang huling araw ng kapistahan ay nakaugailang tawagin ng mga Ingles na 'Easter Sunday,' at kung saan nag-ugat ang salitang ito'y siya naming sa inyo ngayo'y liliwanagin.

Ang salitang “Easter” (Paskua ng Pagkabuhay) ay nag-ugat sa sinaunang relihiyong politeyismo (pagsamba sa maraming dios ng mga pagano), na sinasang-ayunang lubos at binibigyang diin  ng lahat ng mga iskolar. Ang salitang nabanggit ay hindi kailan man ginamit sa orihinal na kasulatan (Scriptures), at saan ma’y hindi nagkaroon ng kaugnayan sa anomang minamatuwid ng mga balumbon ng banal na kasulatan (biblia). Dahil dito ay tama lamang na gamitin ang terminong “Resurrection Sunday” (Linggo ng muling pagkabuhay) kay sa “Easter” (Paskua ng pagkabuhay), kung tinutukoy ang taunang pag-aalaala ng mga Kristiano sa pagkabuhay na muli ng Cristo.

TANUNGIN NATIN SI PABLO

Narito, at mula mismo sa mga ipinangaral na mga salita nitong si Pablo ay maliwanag niyang tutugunin ng walang pag-aalinlangan ang ating mga katanungan sa kaniya. Malaking tulong sa sinoman ang ilang bagay na maliwanag niyang bibigyan ng kaukulang diin sa ating lahat. Dahil diyan ay lubos nating makikilala kung sino talaga ang personalidad na nakakanlong sa pangalan at katauhan niyang iyan.

Dito ay magiging isang matuwid na pamantayan ang sumusunod na kasabihan, gaya ng maliwanag na mababasa sa ibaba.

"Ang isda ay sa sariling bibig lamang nito nahuhuli ng kawil." 

Ngayon nga'y simulan natin ang pangangawil ng isda sa pamamagitan ng ilang katanungan na masigla at may pagmamapuri na nilapatan ni Pablo ng kasagutan, na ayon sa pangsarili lamang niyang pagmamatuwid. Masdan natin kung paano mahuhuli ng kawil ang sarili niyang bibig. 

CORDERO NG DIOS

The Seven Spirits

APO 5:

6  At nakita ko sa gitna ng luklukan at ng apat na nilalang na buhay, at sa gitna ng matatanda, ang isang CORDERO na nakatayo, na wari ay pinatay, na may pitong sungay, at pitong mata, na siyang PITONG ESPIRITU NG DIOS, NA SINUGO SA BOONG LUPA.

7  At siya’y lumapit, at kinuha ang  AKLAT sa kanang kamay niyaong nakaupo sa luklukan.

8  At pagkakuha niya ng aklat, ang apat na nilalang na buhay at ang dalawangpu’t apat na matatanda ay nangagpatirapa sa harapan ng CORDERO, na ang bawa’t isa’y may alpa, at ang mangkok na ginto na puno ng kamangyan, na siyang mga panalangin ng mga banal.

SINO ANG TUNAY NA CRISTIANO

Sa larangan ng pagrerelihiyon sa iba’t ibang dako ng mundo ay may lubhang malaking bilang ng mga tao, na naglagak ng buo nilang tiwala at lubos na pananampalataya sa pinaiiral na doktrinang pangrelihiyon ng simbahan. Yaon umano’y naghahayag ng mga lehitimong katuruang Cristiano. Gayon ma’y hindi tumanggap ang marami ng totoong aral na masusumpungan sa nabanggit na uri ng pamumuhay. Palibhasa’y ginamit lamang ng ilan ang salita (Cristianismo) na pang-akit at ang itinurong mga aral nitong kaparian ng simbahan ay ang iba’t ibang likhang doktrinang pangrelihiyon ng mga tao.

Kaugnay nito, para naman kami’y hindi maturingan na tila naglulubidlubid lamang ng mga kasinungalingan ay ihahayag namin sa maliwanag ang ilang usaping pangkabanalan sa banayad na saliw ng mga katiwatiwalang katunayang biblikal.

Sinoman nga na nabibilang sa umano’y relihiyon na naglalahad ng mga katuruang Cristiano ay matibay na tinitindigan ang kalagayang niyang yaon. Sapagka’t gaya ng tradisyon, sa mura pa lamang na kaisipan, ang nabanggit na doktrinang pangrelihiyon ay nauna ng naisilid sa kamalayan. Sa madaling salita ay mga katuruan na kinamulatan, o kinagisnan, at dahil doo’y inakalang ang mga yao’y matibay na sandigan ng katotohanan. Kaya naman, marami sa kanila ay tila may lubos na katiyakan sa katotohanan, kapag tungkol sa mga aral pangkabanalan ang pinag-usapan. Pakitaan mo man ng mga katiwatiwalang katunayang biblikal na nagbibigay diin sa katotohanan ay hindi pakikinggan, at sa halip ay higit na mamagalingin ang pilipit na katuruang kinagisnan.

MGA NILALANGKAPAN NG ESPIRITU (1 OF 2)

Sa simula pa nga lamang ay tanyag na ang pagsanib ng Espiritu sa katawan ng mga piling tao. Lingid sa kabatiran ng marami, ito’y patuloy na umiiral hanggang sa ngayon at naging isang matibay na batayan ng katotohanan sa ilang nakalipas na malayong kapanahunan. Gaya ng mga may diing pahayag na matutunghayan sa tinatawag na Lumang Tipan ng Bibliya, at ang ilan sa mga yaon ay gaya ng mababasa sa mga sumusunod na talata.

DEUT 18 :

18  Aking palilitawin sa kanila ang isang PROPETA sa gitna ng kanilang mga kapatid, na gaya mo; at AKING ILALAGAY ANG AKING MGA SALITA SA BIBIG NIYA, at KANIYANG SASALITAIN SA KANILA ANG LAHAT NG AKING IUUTOS SA KANIYA. (Amos 3:7) 

MGA NILALANGKAPAN NG ESPIRITU (2 of 2)

Ito’y katunayan lamang na ang pagiging isa sa bilang ng Ama nating nasa langit noon pa mang simula ay napakaliwanag na aral ng Dios. Sa gayo’y maituturing na isang napakalaking kasinungalingan, kung ang espiritu na lumalangkap sa sinoma’y magpapakilala ng ibang Dios, maliban sa kaisaisang Ama at Dios na nasa langit. Hindi na nga ito maituturing na aral pa ng kabanalan, kundi maipasisiyang bunga ng mapanlinlang na aral ng diyablo.

Ano pa’t sa lubhang malayong kapanahunan pa lamang ay nagsilitawan na ang mga diosdiosan, mula sa likha ng mapaglarong kaisipan ng mga tampalasan, at ang lahat ng mga yaon kailan ma’y hindi kinilala ng Ama nating nasa langit. Palibhasa’y siya lamang ang kaisaisang Dios na eksistido sa lahat ng kaluwalhatian. Dahil dito, kaya tinawag na mga diosdiosan ay hindi inaari ng katotohanan, na mga likha ng may kamangmangang kaisipan lamang.

KAHALAGAHAN NG KAUTUSAN KAY JESUS

Sa kasagsagan ng mga kapanahunang nagsipagdaan sa kasaysayan ng mga anak ni Israel ay tiniyak ng kaisaisang Dios ang kaligtasan nila na naging masunurin sa natatangi niyang kalooban. Kaya sa kahustuhan ng kapanahunan ay ibinaba niya sa pamamagitan ni Moises ang mga kautusan ng pagibig sa Dios, at ang mga kautusan ng pagibig sa kapawa, na walang iba kundi ang sampung (10) utos na nasusulat sa tapyas ng mga bato.

Ang buong sangbahayan ni Israel na noo’y lubos na sumasa-ilalim sa pagkaalipin nitong Paraon ng Egipto ay idinaing sa kaisaisang Dios ang kaawa-awa nilang kalagayan sa panahon nilang yaon. Kaya naman sila ay pinaparoonan kay Moises at Aaron, upang sila’y palayain mula sa malaon na nilang pagkaalipin. Sa madaling salita ay nangyari ang pagpapalaya sa kanila sa kabila ng hindi kakaunting ulit na pagmamatigas ng puso ng Paraon.

Ayon nga sa kalooban ng kaisaisang Dios ay naganap ang pangkalahatang paglayang yaon ng mga anak ni Israel mula sa malaong pagkaalipin. Ano pa’t hindi nagtapos doon ang nabanggit na pagsagip, sapagka’t muli ay nakamit nila ang isa pang pagpapalaya sa pangalawang pagkakataon. Ito’y nang pagkalooban sila ng sampung (10) kautusan na tinanggap ni Moises sa taluktok ng bundok Sinai.

HUWAD NA JESUCRISTO

 Sa kalipunan ng mga tao maging noong simula hanggang sa kasalukuyang panahon na ating pinagdaraanan, ay nagkakaroon ng saysay ang mga bagay alinsunod sa mga naging pahayag ng sinomang doo’y may ganap na kaugnayan. Kahi man sila’y mga saksi lamang sa anomang kaganapan. Sa kay lawak na larangan ng pananaliksik matapos ang isang masusi at maingat na pag-aaral at hindi kakaunting eksperimento ay nagbubunga ng kaliwanagan, o kung hindi ma’y bahagyang nalalahad ang dati ay mga kubling bagay.

Ang gayong mga gawa ay binubuo ng isang  pangkat ng mga dalubhasa na may kanikaniyang kabihasnan sa iba’t ibang sangay ng mga bagay na tumutugon sa larangang hinihimay ang kasarinlan at kabuoan. Narito ang pamunuan at mga tauhan na natatanging saksi sa mga bagay na may lubos na kinalaman sa gawain nilang yaon.

IPAMAHAGI NA WALANG BAYAD

Sa kasalukuyang kalakaran ng mga bagay na may kinalaman sa pagpapaabot ng mga katuruang pangkabanalan, tila yata ang marami ay hindi na binibigyang halaga pa ang mahihigpit na tagubilin, na nasusulat sa matatandang kasulatan (Biblia) hinggil sa usaping ito. Sapagka’t ang marami ay lumikha ng kanikaniyang paraan, kung paano lalapatan ng kaukulang halaga ang anoman nilang gawang tumutukoy sa kabanalan.

      Nariyang idahilan, na sila’y nabibigkis sa seryosong pagtulong sa mga maralita, at dahil dito ay kailangan nilang mangalap ng halagang panustos sa banal na gawain nilang ito. Kaya naman lumilikha ang marami ng umano’y mga bagay na pangkabanalan, gaya ng mga aklat, mahikling babasahin, medalyon, larawan at rebulto ng mga dios at santo, at marami pang iba. Anila’y gugugulin ang maiipong halaga mula sa pinagbentahan ng mga bagay na nabanggit sa umano’y banal na layunin nilang yaon.

ANG KATOTOHANAN

   

S

a tao ay likas ang maghanap ng katotohanan, palibhasa’y maliwanag na ito ay wala sa kaniya. Sapagka’t kung ito’y taglay na ng kaniyang kamalayan ay wala na ngang kabuluhan pa ang maghanap nito. Bagay na kapag hindi nabigyan ng kaukulang liwanag ay tulad sa isang malaking batong katitisuran. Kaya’t bayaan ninyong ito’y lapatan namin ng katuwirang ayon sa evangelio ng kaharian, na siyang ginawang patibayang aral nilang mga naging tunay na banal ng ating Ama na nasa langit.

1 JUAN 2 : 

4 Ang nagsasabing nakikilala ko siya, at HINDI TUMUTUPAD NG KANIYANG MGA UTOS ay SINUNGALING, at ang KATOTOHANAN AY WALA SA KANIYA.

2 JUAN

4 Ako’y lubhang nagagalak na aking nasumpungan ang ilan sa iyong mga anak na NAGSISILAKAD SA KATOTOHANAN, ayon sa ating tinanggap na UTOS sa AMA.

5 At ngayo’y ipinamamanhik ko sa iyo, Ginang, na hindi waring sinulatan kita ng isang bagong utos, kundi niyaong ating tinanggap nang pasimula, na tayo’y mangagibigan sa isa’t isa.


6 At ito ang pagibig, na tayo’y mangagsilakad ayon sa KANIYANG MGA UTOS, Ito ang UTOS, na tayo’y mangagsilakad sa kaniya, gaya ng inyong narinig nang pasimula.