Courtesy of Google Images |
PAUNANG SALITA:
Sa halos hindi mabilang na denominasyon nitong Cristianismo ni Pablo ay ganap ang pagkilala sa kaniya bilang isang tunay na Israelita. Ito’y dahil sa may diin niyang pahayag sa ilang sulat na kaniyang ipinaabot sa mga taga Roma at Corinto.
Layunin namin na maglahad lamang ng mga aral pangkabanalan na masaganang dumaloy mula sa bibig ng panginoong Jesucristo at ng mga tulad niyang banal ng Dios. Kailan ma’y hindi namin hinangad na atakihin, sirain, ni gibain man ang pinaninindiganang doktrinang pangrelihiyon ng sinoman. Gayon din namang nais naming liwanagin na wala kaming anomang laban o paghihimagsik sa mga panulat nitong si Saulo (Pablo) ng Tarsus.
Kung siya man ang hayagang sentro ng usapin sa artikulong ito ay tanda lamang iyon, na ang itinuturo niyang aral (evangelio ng di-pagtutuli) ay may lantarang pagsalungat at pagpapawalang kabuluhan sa katuwiran ng Dios (Katuruang Cristo) na ipinangaral ni Jesus at ng iba pang tunay na banal.
Kung siya man ang hayagang sentro ng usapin sa artikulong ito ay tanda lamang iyon, na ang itinuturo niyang aral (evangelio ng di-pagtutuli) ay may lantarang pagsalungat at pagpapawalang kabuluhan sa katuwiran ng Dios (Katuruang Cristo) na ipinangaral ni Jesus at ng iba pang tunay na banal.
Sa halos hindi mabilang na denominasyon nitong Cristianismo ni Pablo ay ganap ang pagkilala sa kaniya bilang isang tunay na Israelita. Ito’y dahil sa may diin niyang pahayag sa ilang sulat na kaniyang ipinaabot sa mga taga Roma at Corinto.
ROMA 11 :
1 Sinabi ko nga, Itinakuwil baga ng
Dios ang kaniyang bayan? Huwag nawang mangyari. Sapagka’t ako man ay Israelita, sa BINHI NI ABRAHAM, sa angkan ni Benjamin.
2 COR 11 :
22
Sila baga’y mga Hebreo? ako man. SILA
BAGA’Y MGA ISRAELITA? AKO MAN. Sila
baga’y binhi ni Abraham? ako man.
Ang
paglalahad ngang ito ni Pablo ng tungkol sa lahi (Abraham)
niyang pinagmulan at bansang sinilangan (Tarsus, Cilicia) na bayan na pinamamahayan ng mga Griego ay sukat, upang
pagtibayin sa kamalayan ng lahat niyang tagasunod, na siya’y gayon nga na isang
Griego sa likas niyang kalagayan.
Sa ibang dako,
kapag tinawag na Israelita ang isang lalake ay maliwanag siyang
nabibilang sa labingdalawang (12) angkan ni Jacob (Israel). Sa gayo’y
matibay ang katunayan na ang taong iyon ay isa nga sa binhi nitong si Abraham,
na siyang ama ng lahi ni Israel. Sa gayo’y matuwid na sabihing si
Pablo ay isang Griego na may dugong Israelita.
Kung
ang ama ng lahi ni Israel ay itong si Abraham ay maliwanag na
siya ang puno at ang mga binhing iniluwal (bunga) niya’y tumutukoy sa
labingdalawang (12) anak ni Jacob (Israel). Sa gayo’y siyasatin nga natin, kung
sa anong uri ng kalagayan lumalapat ang punong ito.
4 At aking
pararamihin ang iyong (Isaac) binhi na gaya ng mga bituin sa langit, at
ibibigay ko sa iyong binhi ang lahat ng lupaing ito; at pagpapalain sa iyong
binhi ang lahat ng bansa sa lupa; (Mat 7:17-19)
5 Sapagka’t SINUNOD NI
ABRAHAM ang aking TINIG, at GINANAP NIYA ang
aking BILIN, ang aking mga UTOS, ang
aking mga PALATUNTUNAN, at ang aking mga KAUTUSAN. (Juan
5:19)
Narito, at itong si Abraham
pala ay nasumpungan ng kaisaisang Dios na nabibilang sa kalipunan ng mga
anak ng pagsunod (tupa), kaya naman siya’y itinangi niya at
pinarami ang kaniyang binhi. Na siya’y kinilala ng kataastaasan bilang simbulo at lubos na kaganapan ng isang mabuting
puno.
Kaugnay nito,
alinsunod sa katuwiran ng Dios ay ano naman kaya ang katotohanan na nararapat
mapag-unawa ng lahat sa isang mabuting puno?
Tungkol
nga sa bagay na ito ay mariing sinabi ng Espiritu ng Dios na nasa
kalooban ni Jesus,
MATEO
7 :
17 Gayon din naman ang BAWA’T
MABUTING PUNONG KAHOY AY NAGBUBUNGA NG MABUTI; datapuwa’t
ANG MASAMANG PUNONG KAHOY AY NAGBUBUNGA NG MASAMA.
18 HINDI MAAARI NA ANG
MABUTING PUNONG KAHOY AY MAGBUNGA NG MASAMA, at
ang MASAMANG PUNONG KAHOY AY MAGBUNGA NG MABUTI.
19 Bawa’t
PUNONG KAHOY NA HINDI NAGBUBUNGA NG MABUTI AY PINUPUTOL, at INIHAHAGIS
SA APOY.
Mula
sa mga pananalitang iyan ng nabanggit na Espiritu ay maliwanag na
si Abraham bilang isang mabuting puno ay hindi maaaring magbunga ng
masama. Sa gayo’y walang alinlangan na pawang mabubuting bunga ang
nangagsilabas sa maliwanag mula sa mabuti niyang mga binhi.
Kaya’t kapag
tinawag na Israelita ang isang tao ay malinaw ngang siya’y mula sa
mabuting binhi ni Abraham, na sukat upang maunawaan na sa
kaniya’y walang anomang daya o bahid ng kasamaan. Sa gayo’y sinang-ayunan ng
katotohanang ito ang ilang salitang nangagsilabas mula mismo sa bibig nitong si
Jesus.
Na sinasabi,
47 Nakita ni Jesus si Natanael na
lumalapit sa kaniya, at sinabi ang tungkol sa kaniya, Narito, ang isang tunay na
Israelita, na sa kaniya’y walang daya!
Ang mga salitang nasasaad sa itaas kung gayon ang matuwid na pamantayan, upang maalaman kung ang sinoman ay lumalapat sa kalagayan ng isang tunay na Israelita.
Sa pagpapatuloy ay nalalaman natin na Judaismo ang pangkalahatang relihiyon na tinitindigan ng mga anak ni Israel (mabubuting binhi), at yao’y naglalahad ng mga kasulatan na may kinalaman sa kautusan, palatuntunan, at kahatulan ng kaisaisang Dios na nasa langit.
Sa pagpapatuloy ay nalalaman natin na Judaismo ang pangkalahatang relihiyon na tinitindigan ng mga anak ni Israel (mabubuting binhi), at yao’y naglalahad ng mga kasulatan na may kinalaman sa kautusan, palatuntunan, at kahatulan ng kaisaisang Dios na nasa langit.
Judio (Jew) sa
makatuwid ang nakaugaliang itawag sa kanila ng mga taga ibang lupa, at sa
katawagan ding ito nakilala at natanyag ang lahi (Abraham) nila na
nabibilang sa kalipunan ng mga anak ng pagsunod (tupa).
Ano nga? Kung
ang puno ay anak ng pagsunod, sa gayo’y pawang mga anak ng pagsunod lamang ang ibubunga ng punong
iyon. Wala rin namang ipinagkaiba sa puno ng ubas na hindi kailan man
magbubunga ng olibo, kundi pawang mga ubas lamang. .
Gayon din naman
na ang masamang puno ayon sa katotohanan ng kaisaisang Dios ay hindi
maaaring magbunga ng mabuti, kundi pawang masama lamang. Dahil dito ay
kahangalan na matuwirin ng sinoman, na mabuti ang pagtatapusan ng isang bagay
na sinimulan sa kasamaan. Sa makatuwid baga’y kung ano ang puno ay siya nga
niyang bunga.
Kung ang mga
binhi ni Abraham na mga angkan ni Israel (Jacob) ay tanyag
sa katawagang Judio, at sila ayon
sa mga katiwatiwalang kasulatan ay lumalapat sa kategoriya ng mga anak ng
pagsunod (tupa). Sa madaling salita ay nalalaan sa kanilang lahi ang
kaligtasan ng kaluluwa.
Na
kung hihingan ng kaukulang katunayan ay ganito ang sinasabi,
22 Sinasamba ninyo ang hindi ninyo nalalaman:
sinasamba namin ang nalalaman namin; sapagka’t ang kaligtasan
ay nanggagaling sa mga Judio.
Kung lilinawin ay hindi katakataka na maging gayon, sapagka't ang lahing ito ang tagapag-ingat, tagapagpatupad, at tagapagtanggol ng mga kautusan (Torah), pati na ng mga propeta (Nevi'im) at ng kasulatan (Ketuvim).
Sa madaling salita ay nasa kanila ang Cristo at ang mga banal nitong balumbon ng Tanakh, na nagsasaad kung papaano magiging kalugodlugod sa paningin ng kaisaisang Dios ng langit.
Dahil diyan ay isang napakaliwanag na katotohanan kung gayon, na maliban sa KATURUANG CRISTO (evangelio ng kaharian) ay wala ng iba pang katuruan sa silong ng langit na kasusumpungan ng matuwid na daan, kung paano matatamo ng sinoman ang kapatawaran ng kasalanan at kaligtasan ng kaluluwa.
Umpisahan nga nating siyasatin ang awtentisidad ng sinasabi ni Pablo na
siya’y gayon ngang Israelita sa likas niyang kalagayan.
Unahin nga muna nating alamin, kung ito bagang si Pablo ay hindi nangyari kailan man
na nag-ibang anyo sa harapan ng kaniyang mga kausap?
At
gaya ng nasusulat,
20
At sa mga Judio, AKO’Y NAGAARING TULAD SA
JUDIO, upang mahikayat ko ang mga Judio, sa mga nasa ilalim ng
kautusan ay GAYA NG NASA ILALIM NG KAUTUSAN, bagama’t
wala ako sa ilalim ng kautusan upang mahikayat ang nasa ilalim ng kautusan.
21 Sa mga walang kautusan, ay TULAD SA WALANG KAUTUSAN, bagama’t hindi ako walang
kautusan sa Dios, kundi nasa ilalim ng KAUTUSAN NI CRISTO, upang mahikayat
ko ang mga walang kautusan.
Sa
ilang talata na aming inilahad sa inyo’y nasumpungan ang taong ito na gumagamit
ng daya, upang
makahikayat ng mga Judio at ng mga Gentil. Siya sa makatuwid ay
nagbabalatkayo na tila kagaya nila, at upang magawa ang gayon ay kailangan niyang
sila’y dayain mula sa mga nilubidlubid niyang mga kasinungalingan.
Ito nga kayang
si Pablo ay kinakitaan ng mga bagay na nagpapahiwatig ng daya, o
mula sa bibig niya’y binigyan niya ng diin na siya ay isang likas na magdaraya?
Tungkol sa tanong na ito’y bayaan natin, na mula sa sarili niyang panitik ay
mahayag ang tunay na uri ng kaniyang pagkatao..
Na sinasabi,
16 Datapuwa’t magkagayon man, ako’y hindi naging
pasan sa inyo: kundi dahil sa PAGKATUSO ko,
kayo’y hinuli ko sa DAYA.
2 Cor 6 :
8
Sa pamamagitan ng karangalan at ng kasiraang puri, sa pamamagitan
ng masamang ulat at ng mabuting ulat; gaya
ng mga magdaraya gayon ma’y mga
mapagtapat;
Ang
isang magdaraya ay naglilikom ng samo’t saring kasinungalingan, upang gawin
niyang kasangkapan sa mga karumaldumal niyang mga gawa (daya). Sa gayon ay
may pinatotohanan kaya si Pablo kaugnay ng usaping ito? Bagay na
makapagbibigay linaw, kung siya na mismo ang pasasagutin natin sa ating tanong.
At madiin niyang winika,
5 Datapuwa’t kung ang ating KALIKUAN ay nagbibigay dilag sa katuwiran ng Dios, ano ang ating
sasabihin? Liko baga ang Dios na dumadalaw na may poot? (nagsasalita ako ayon
sa pagkatao.)
7 Datapuwa’t kung ang
katotohanan ng Dios sa
pamamagitan ng AKING KASINUNGALINGAN ay
sumagana sa ikaluluwalhati niya, bakit pa naman ako’y hinahatulang tulad
sa isang makasalanan?
FIL
1 :
18 Ano
nga, gayon man, SA LAHAT NG PARAAN, maging
sa PAGDADAHILAN o sa katotohanan, ay itinatanyag
si Cristo, at sa ganito’y NAGAGALAK AKO, Oo,
at AKO’Y NAGAGALAK.
Kung
ang isang tao ay puspos ng daya at kasinungalingan
sa kaniyang sarili ay maliwanag ngang siya’y nabibilang sa malaking kalipunan
ng mga masasama (karumaldumal) sa paningin ng kaisaisang Dios.
Yamang ayon na
rin sa sariling panitik nitong si Pablo ay binigyan niya ng diin, na
siya’y isang taong madaya at sinungaling. Sa makatuwid baga’y
maaaring sabihin na ang taong ito ay taglay ang kasamaan sa kaniyang sarili?
Kaugnay
nito’y madiing winika ni Pablo ang mga sumusunod na pananalita,
18 Sapagka’t
nalalaman ko na sa akin, sa makatuwid ay sa aking laman, ay HINDI
TUMITIRA ANG ANOMANG BAGAY NA MABUTI: sapagka’t ang pagnanasa
ay nasa akin, datapuwa’t ang PAGGAWA NG MABUTI AY WALA.
Ngayon
nga, ang isang tao na hindi gumagawa ng anomang mabuti ay tunay na masama sa
likas niyang kalagayan. Itong si Pablo sa makatuwid ay napakaliwanag na
lumalapat sa gayong kasuklamsuklam na kalagayan, at sa mga katunayan na aming
inilahad sa inyo’y huwag na kayong mag-alinlangang tawagin siyang totoong
masama, nang dahil sa kaniyang kadayaan at kasinungalingan.
Kung
gayong sa kalooban nitong si Pablo ay hindi tumitira ang anomang bagay na
mabuti, ay ano kayang espiritu ang
siyang sa kalooban niya ay nagdidikta, kung ano ang kaniyang sasabihin at kung
ano ang kaniyang gagawin? Wika ng sarili niyang bibig ay ito.
7 At
nang ako’y huwag magpalalo ng labis dahil sa kadakilaan ng mga pahayag, ay
binigyan ako ng isang tinik sa laman, NG ISANG SUGO
NI SATANAS, UPANG AKO’Y TAMPALIN, NANG AKO’Y HUWAG MAGPALALO NG LABIS.
1
TESA 2 :
18 Sapagka’t nangagnasa
kaming pumariyan sa inyo, akong si Pablo, na minsan at muli; at hinadlangan kami ni Satanas.
1
TIM 1:
20 Na sa mga ito’y si Himeneo at si
Alejandro; na sila’y AKING IBINIGAY KAY
SATANAS, UPANG SILA’Y MATURUANG HUWAG MAMUSONG.
Ang nasasaad na mga salita
sa nakaraang tatlong (3) talata na mula mismo sa sariling bibig ni Pablo ay katunayan, na ang pinaglilingkuran na
espiritu nitong si Pablo ay hindi ang Dios ng langit, at siya ay walang iba
kundi ang entidad ng kasamaan (Satanas). Sapagka’t mula sa matalas niyang
pananalita ay may iba na silang pinaglilingkurang espiritu.
Na sinasabi,
Na sinasabi,
6 Datapuwa’t ngayon tayo’y
nangaligtas sa kautusan, yamang tayo’y nangamatay doon sa nakatatali sa
atin, ano pa’t NAGSISIPAGLINGKOD NA TAYO SA
PANIBAGONG ESPIRITU, at
hindi sa karatihan ng sulat (kautusan).
Ang
tumatampal sa kaniyang bibig upang siya ay huwag magpalalo ng labis ay ang
sugo na diyablo ni Satanas, at sa mga kasama niya na namumusong ay ipinadadala
niya sila kay Satanas, upang sila aniya’y maturuan na huwag gumawa ng gayon.
Napakaliwanag sa mismong patotoo nitong si Pablo, na may direkta siyang
pakikipag-ugnayan kay Satanas.
Sa pagtatapos ng
usaping ito’y walang alinlangang nasumpungan ang taong si Pablo, na
nabibilang sa malaking kalipunan ng mga huwad na Israelita, nang
dahil sa kaniyang kadayaan, kasinungalingan at direktang pakikipag-ugnayan kay
Satanas. Sa gayo’y maliwanag din na ang minamatuwid ng taong ito gaya ng
nasusulat sa Roma 11:1 ay pawang kasinungalingan at mga salitang mapangdaya
laman.
ROMA 11 :
1 Sinasabi ko
nga, Itinakuwil baga ng Dios ang kaniyang bayan? Huwag nawang mangyari.
Sapagka't AKO
MAN AY ISRAELITA, SA BINHI NI ABRAHAM, SA ANGKAN NI BENJAMIN.
Kung ang tao
ngang ito’y hindi isang tunay na Israelita sa likas niyang kalagayan. Sa
makatuwid ay walang alinlangan na siya ay hindi kailan man naging binhi
ni Abraham. Sapagka’t kailan man di’y hindi nagluwal ng binhing masama,
na gaya ng karumaldumal na si Pablo ang ama ng lahing nabanggit.
Sa lubos na
pagpapatibay nitong mga bagay na tinanglawan namin sa inyong kamalayan ay
uulitin namin ang sinabi,
MATEO
7 :
17 Gayon din naman ang BAWA’T
MABUTING PUNONG KAHOY AY NAGBUBUNGA NG MABUTI; datapuwa’t
ANG MASAMANG PUNONG KAHOY AY NAGBUBUNGA NG MASAMA.
18 HINDI
MAAARI NA ANG MABUTING PUNONG KAHOY AY MAGBUNGA NG MASAMA, at
ang MASAMANG PUNONG KAHOY AY MAGBUNGA NG MABUTI
Ang
sinoman sa makatuwid na lumalapat sa kalagayan ng kabanalan ay nagsasaad ng
pagtatapat, na lumalayong ihayag ang katotohanan ng Dios. Siya’y buhay
na halimbawa ng mabuting puno, na hindi kailan man maaaring magkasupling ng magdaraya
at sinungaling. Gayon din naman ang taong puspos ng
karumaldumal (daya at kasinungalingan) sa kaniyang sarili ay hindi
maaaring magka-anak ng isang maibigin sa kapayapaan at katotohanan
ng Dios.
Kaugnay nito, ang ugat ng lahi
nila na mga mapanghimagsik sa kalooban ng Dios (evangelio ng
kaharian) ay hindi kailan man naging si Abraham, at kung sino man
ang punong yaon ay tinitiyak namin na siya’y lubhang masama na gaya ng kaniyang
bungang si Pablo.
“Kung ano ang puno ay siyang bunga.”
“What you are is what you make,” eka nga.
Kamtin
nawa ng bawa’t isa ang kapayapaan ng kaisaisang Dios ng langit. Tamuhin din naman ng bawa't isa ang mga biyaya ng langit na tumutukoy sa katotohanan, ilaw, pag-ibig, lakas, paggawa, karunungang may unawa, at buhay.
Hanggang sa muli, paalam.
Hanggang sa muli, paalam.
SUPPORT:
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento