Contradiction - Paul vs Peter -

ANG UNANG PAPA SA ROMA

Panimula:

Itinuturo ng Simbahang Katoliko na si Pedro, na hinirang mismo ni Jesucristo, ang kauna-unahang Papa — ang itinalagang pinuno ng unang pamayanang Kristiyano. Ayon sa turo, si Pedro ay kumilos sa kabuuan ng kapangyarihan ng Espiritu Santo, at dapat sana’y hindi na siya kinuwestyon ng sinuman sa pananampalataya. 

Ngunit isang nakakagulat at hindi mapagkakailang ulat ang mababasa sa Bagong Tipan: hayagang sinopla ni Pablo si Pedro (Galacia 2:11). Paano mangyayari ito kung tunay ngang si Pedro ay may pinakamataas na awtoridad at gabay ng Espiritu? Ano ang ipinapakita ng insidenteng ito sa tunay na kalagayan ng pamumuno sa unang Iglesia?

At higit sa lahat, anong papel ang ginampanan ni Pablo sa pagbaling ng pananampalataya sa isang direksiyong malayo sa itinuro ng ating Panginoon?

Tuklasin natin — nang walang takot — ang mga kasagutan.

Bahagi I:

Ang Pananaw ng Simbahang Katoliko tungkol sa Awtoridad ni Pedro

• Sa Mateo 16:16–19, matapos kilalanin ni Pedro si Jesus bilang "Anak ng Dios na Buhay," sinabi ni Jesus: "Ikaw ay Pedro, at sa ibabaw ng batong ito ay itatayo ko ang Aking iglesia."
• Dito nakabatay ang pag-aangkin ng Simbahang Katoliko ng supremasiya ng Papa.
• Itinuturo na si Pedro ay pinagkalooban ng mga natatanging kaloob ng Espiritu — kabilang ang infalibilidad sa aral ukol sa pananampalataya at moralidad.
• Sa Aklat ng mga Gawa (Gawa 1–5), makikita si Pedro bilang pangunahing pinuno at tagapagpatakbo ng unang pamayanan.

---

Bahagi II:

Ang Pagharap ni Pablo kay Pedro — Isang Nakagugulat na Pangyayari

• Sa Galacia 2:11–14, isinulat ni Pablo na hinarap niya si Pedro nang harapan dahil umano sa pag-urong nito sa pakikisalo sa mga Hentil dahil sa takot sa mga Judiong Kristiyano.
• Tahasang inakusahan ni Pablo si Pedro ng pagpapaimbabaw — isang mabigat na paratang laban sa isang pinunong pinaniniwalaang puspos ng Espiritu.
• Ipinakita rin dito ni Pablo ang isang uri ng awtoridad na hindi na lamang sumusunod, kundi nakikipagtagisan sa unang pinuno ng iglesia.

Mahalagang Tanong:
Kung si Pedro ay tunay na pinangungunahan ng Espiritu Santo, karapat-dapat bang kontrahin siya ni Pablo? O ito ba ay tahasang pagsuway?

---

Bahagi III:

Tipikal ba ang Inasal ni Pablo o Isang Rebolusyonaryo?

• Walang ibang tala sa Kasulatan na nagsasabing may iba pang apostol na tahasang sumuway o humarap kay Pedro sa ganitong paraan.
• Sa katunayan, sa Gawa, makikita si Pedro na sinusundan at tinatanggap bilang lider ng mga apostol.
• Kaya’t ang kilos ni Pablo ay hindi karaniwan — ito ay isang anomalya sa kabuuan ng kilos ng mga apostol.
• Bukod pa rito, ayon sa Tanakh, ang mga pinahiran ng Dios — maging mga hari o mga saserdote — ay binibigyan ng mataas na paggalang, anuman ang kanilang personal na pagkukulang (Exodo 28:41; 1 Samuel 24:6).

---

Bahagi IV:

Binago ba ni Pablo ang Makasaysayan at Teolohikal na Pamana ni Cristo?

• Nagpakilala si Pablo ng mga bagong katuruan tulad ng "pag-aaring-ganap sa pamamagitan ng pananampalataya lamang," na hindi itinuturo nang ganoon ni Jesus sa Mateo at Juan.
• Inilipat niya ang sentro ng pananampalataya mula sa kaharian ng Dios patungo sa mistikal na pakikipag-isa kay Cristo.
• Ang mismong pangangailangan ng mga Konsilyo sa kasaysayan upang "pagkaisahin" ang turo ni Pablo at ni Jesus ay patunay ng lalim ng pagkakahiwalay.
• Sa huli, ang orihinal na pamana ni Cristo — na nakaugat sa pananampalatayang Hudyo at sa kautusan ng Dios — ay napalitan ng isang dayuhang pilosopiya.

Konklusyon:
Kung tunay ngang si Pedro ang itinanghal na batong saligan ng iglesia ni Cristo, ang hayagang pagkontra ni Pablo ay hindi dapat balewalain.
Ipinakikita nito ang isang unang bitak — isang krisis — sa pagkakaisa na mismong inutos ng ating Panginoon.

Ang pagbaling ni Pablo mula sa Ebanghelyo ng Kaharian patungo sa bagong pilosopikong pananampalataya ay hindi isang simpleng inobasyon. Isa itong pagbaluktot sa pinanindigan ni Cristo.

At kung tunay nating iniibig ang katotohanan, nararapat lamang na ating muling pag-aralan, nang walang takot at pagtatangi, kung alin ang tunay na landas na iniwan sa atin ng Anak ng Dios.

Sa isang panahon na maraming tao ang kumakapit na lamang sa nakasanayang tradisyon,
tungkulin ng bawat tunay na mananampalataya ang hanapin at yakapin ang orihinal na landas na iniwan sa atin ni Cristo — walang labis, walang kulang.

Talikuran natin ang landas ng pag-aambisyon at imbensiyon ng tao, at sundan natin ang tahimik ngunit makapangyarihang daan ng katapatan at kabanalan.

Kung ikaw ay pinukaw ng katotohanang inilahad sa artikulong ito, hinihiling namin sa iyo na I-like, Ibahagi, at Mag-subscribe.

Tayo na't maging bahagi ng kilusan na bumabalik sa tunay na liwanag ng Salita ng Dios!

Hanggang sa muli, kapatid — Shalom at Sumainyo ang Walang Hanggang Liwanag ng Dios!

Paalam.